sevgiliye
Öyle beter günler yaşıyoruz ki sevgili
bir bir susturuluyor meydanlarda
barış çığlıkları
oysa sana aşk
şiirleri yazmak isterdim
sayfalar dolusu
rüzgarını kaybetmiş bir yelkenliyim
denizler ortasında
yüreğine tutundum
demek isterdim
gözlerinden ışıklar saçtım
kör karanlıklara
umutlar ektim seninle
öksüz kalmış çocukluğumun anne ellerine
vurulup düşerken dallarda kuşlar bir bir
güvercin bakışlı gözlerine saklanıyorum şimdi
başına kedilerin üşüştüğü bir çöplük gibiyim
bedenim didik didik
gecelerim ayaz
gündüzüm karanlık
yitirmiş yatağını
bilmediğim coğrafyalara uzanıyor nehirlerim
acılı güvensiz
yorgunum sevgili
acılıyım
dinsin istiyorum içimdeki fırtına
yeni baharlarda boy vereyim
gönensin dalım yaprağım
üşüyen yalnızlığıma
sıcacık bir yorgan gibi örtüyorum seni
uyanmak için özlenen günlere
Münire Çalışkan Tuğ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder